ماهی رامیزی
ماهی رامیزی یکی از زیباترین سیچلایدهاست که برای آکواریومهای گیاهی (پلنت) نیز مناسب است. رامیزی یک ماهی آب شیرین و صلح طلب و آرام است و بسیار خاص و منحصر به فرد است.
مشخصات ماهی رامیزی:
- خانواده : سیکلیدها (Cichlidea)
- نام علمی : Mikrogeophagus tamirezi
- نامهای رایج : رامیرزی- رامیزی- رامیزیا- بولو – سیکلیدپروانهای
- دمای نگهداری مطلوب : ۲۹ تا ۲۳ درجه سانتیگراد
- ماهیان سازگار: سازگار با تمام ماهیان صلحجو مانند آنجل- تترا- گوپی- دمشمشیری- گورامی و..
- PHمناسب: ۶ تا 5/7
- سختی آب مناسب: ۶ تا ۱۴
- خلق و خو : آرام و صلح طلب
- تغذیه: این ماهی همه چیز خوار است. غذاهایی مانند بیومار- آرتمیا- لارو حشرات- حشرات کوچک- کرم خونی برای این ماهی مناسب است. بهتر است از غذای با کیفیت و عالی برای این ماهی استفاده شود و هفته ای دوبار با غذای رنگ رامیزی را تغذیه کنید تا خوشرنگ شود.
- آکواریوم مورد نیاز :حداقل ۶۰ لیتر برای یک جفت
- حداکثر اندازه ماهی بالغ: حداکثر به ده سانتیمتر میرسند ولی اندازه آنها در آکواریوم کمتر از ۷ سانتیمتر می شوند.
- تشخیص جنسیت: نرها خوش رنگتر و بزرگتر هستند و دارای باله های بلندتر و وسیعتری نسبت به ماده ها می باشند. مادها در زمان تولید مثل در قسمت تحتانی نقاط قرمز متمایل به صورتی دارند. شکم ماهی نر همرنگ بدنش است و کمی متمایل به رنگ سفید میباشد. تا شاخکهای بلند و کشیدهای دارند و بیشتر گوشهنشین هستند. همچنین ماهیان نر دارای لوله مخرجی تیره کوچکی میباشند. ماهیان ماده کمی تیره رنگتر هستند و شکم ماهی به رنگ قرمز است. ماده ها دارای بالههای کوتاهتری هستند و از نرها فعالتر میباشند. لوله تخمی ماده دارای سری گرد و بزرگ است.
- زیستگاه اصلی: رودخانه های آمریکایی جنوبی در ونزوئلا و کلمبیا
- منطقه شنا در آکواریوم: قسمت میانی در آکواریوم
- فیلتراسیون مناسب: فیلتر قوی استفاده کنید چون رامیزی به آب آلوده حساس است و حتماً هر هفته آب آکواریوم را تعویض کنید.
نحوه ی تکثیر ماهی :
اکثر ماهیان رامیزی موجود در بازار ایران وارداتی هستند و عقیم شده اند. به همین علت تکثیر این ماهی کار آسانی نیست. گاهی دیده شده که ماهی ماده تخمریزی مینماید ولی ماهی نر نمیتواند تخمها را باردار کند. گاهی تکثر با موفقیت انجام میشود برای تکثیر این ماهی حتماً باید از یک جفت مولد در یک اکواریوم کوچک حدود ۶۰ لیتری با سنگهای سیاه و تیره استفاده کرد. ابتدا ماهی ماده گودالی حفر میکند و یا از یک گودال آماده بهره میبرد و ماهی نر را با حرکات رقص مانند به خود جذب مینماید. پس هر دو ماهی وارد گودال شده و لوله خروجی هر دو ماهی بطرف بیرون میآید و ماهی ماده شروع به تخمریزی کرده وماهی نر اسپرم خود را روی تخمها میریزد. پس از آن ماهیان رامیزی تا تولد نوزادان از تخمها مراقبت مینمایند و این کار بیشتر توسط ماهی رامیزی نر صورت میپذیرد به این شکل که ماهی شبانه روز بالای محل تخمگذاری با حرکت مداوم بالههایش آب تازه را از روی تخمها عبور میدهد. پس از گذشت ۴۸-۳۶ ساعت نوزادان ماهی رامیزی از تخم خارج شده و به شنا میپردازند. ممکن است به دلیل غنی بودن ماهی که قبلا توضیح دادیم،هیچ تخم بارور نشده و به نوزاد ماهی تبدیل نشود و یا اینکه ماهیان مولد تخمهای خود را بخورند به همین علت باید گفت تکثیر این ماهی در آکواریوم کار آسانی نیست.
اگر تخمها به نوزاد ماهی تبدیل شد حتما آنها را با آرتمیای زنده تغذیه نمایید و بهتر است آنها را قبل از خورده شدن توسط ماهیان مولد جدا نمایید.
اولین دیدگاه را ثبت کنید